من یه دختر احمق، مغرور، بی فکر هستم

یه وقتایی یه کارهایی میکنم که بچه دوساله نمیکنه.

از دست خودم به شدت عصبانی هستم

من بلد نیستم احساستمو بروز بدم. فکر میکنم مردم خودشون میفهمن که من دوستشون دارم. بقیه خودشون میفهمن که توی دلم هیچی نیست. خودشون میفهمن که منظوری ندارم

در صورتی که اینجوری نیست. مردم فقط چیزی رو میفهمن که میبینن

من این جور بودن رو دوست ندارم. باید چیکار کنم؟