سلام
حال همه ی ما خوب است اما تو باور نکن
نمیدونم یه مدت اخیر دوستانم چی میبینن ته نگاهم که هر وقت باهاشون بودم یا اومدن دیدنم، همه یه سوال پرسیدن: چرا ناراحتی؟
من که سعی میکنم چیزی بروز ندم پس چرا؟
......
شاید خیلی از چیزها باعثش باشه
سالهای گم شده ی زندگیم
دغدغه های این روزهام
نمیدونم
امیدم فقط به خداست
پ.ن: یه چیزی ته دلم هست که حتما باید بگم. همه ی اونهایی که منو میشناسن میدونن که در ارتباط ها م در دوستی هام خیلی چیزها رو رعایت میکنم. شاید خیلی بیشتر از حد معمول....
دوست! همیشه یه دوسته.
فقط یه دوست! .
دلیلی نداره برچسب بزنم روش.
دلیلی نداره پیوست توجیحی بچسبونم بهش.
حیفه
از بین میبره حس قشنگ دوستی رو
هیچوقت شیطان ندیدم در رابطه های دوستیم، از این به بعد هم نمیبینم.
همه ی اینها به کنار
هیچکاری نمیشه کرد با دلی که شکسته و شک برداشته.
همین...
سلام
روزگارم بد نیست
کار ها فقط زیاد هست
که به لطف خدا انجام میشه
بعضی وقتا کار زیاد از لطف خداوند به بنده اش هست و باید شکر گزار باشه. ما هم هستیم :)
دلتنگی این روزها بیداد میکنه و با کار حلش میکنم.
چند سال از زندگیم رو انگار گم کردم. دارم میگردم دنبالش
کوچکترین یادی از گذشته اشکم رو سرازیر میکنه و دلم رو غمگین
شاید لازم باشه برم دکتر. پیشنهادتون چی هست؟