بیست سال پیش توی این ساعتها، عموی خوبم رو از دست دادم، تنها عموم.
هنوز تک تک اون لحظه های ترس و دلهره و بعدش غم و بهت و ناباوری یادمه.
اون روزهای سیاه و سالهای بعد که همیشه یه هاله خاکستری روی زندگی هامون افتاد.
یادش همیشه با منه.
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد